یکی از روش هایی که مخاطب می تواند با اثر هنری به تعامل بپردازد و از این طریق، نقشی آفرینشگرانه در مواجهه با اثر هنری داشته باشد، استفاده از تحلیل روان کاوانه است. البته به شرطی که متن به خواننده (تفسیرگر) آن، اجازه ورود از این منظر را بدهد. معمولا تمام متونی همچون فیلم های سینمایی، که در آنها زندگی «شخصیت» هایی روایت می شوند، چنین اجازه ای را به مخاطب خود می دهند زیرا همواره یکی از وجوه شخصیت سینمایی وجه روانی وی است. البته تفاوتی میان متون سینمایی وجود دارد.

مقدمه: مردم به چیزی باور دارند که منافع شخصی شان ایجاب می کند... .

برای این که فرآیند بتواند در شرایط مطلوب آشکار شود برخی الزام های خاص باید برآورده شوند. این چیزی است که فروید برای بیمارانش در نظر می گرفت: " به هر بیمار یک ساعت خاص از روز کاری من اختصاص داده شده است. این زمان متعلق به او است و مسئولیت این زمان با وی است، حتی اگر از آن استفاده نکند" او از بیمار می خواهد که روی کاناپه دراز بکشد در حالی که او (فروید) پشت بیمار و...

مطلب زیر،ترجمه ی بخش دیگری از کتاب فروید خوانی (2004) نوشته ژان میشل کویینودوز است که قبلأ معرفی شده است.در این جا نویسنده افکار بنیادین فروید در ارتباط با "عناصر آنچه را که روش- شناختی عمومی روان کاوی را تشکیل می داد و هنوز امروزه مورد استفاده واقع می شود"  با نگاهی تاریخی بررسی کرده و نکته های سودمندی در این زمینه ها تشریح می کند. کویینودوز نام مقاله هایی که بررسی کرده را به ترتیب سال انتشار در سر مقاله قید نموده است...

نوشتارهایی پیرامون فنون نوشته شده بین 1904 و 1919(بخش اول)

در تاریخ جوامع بشری، یکی از مهمترین مولفه هایی که تغییر بنیادین در زندگانی بشر ایجاد کرد و سرآغاز زندگانی اجتماعی شد، فرهنگ و تمدن بود، که یکی از مهمترین عناصر آن، قانون است. همان گونه که در کوچک ترین واحد اجتماعی بشر یعنی خانواده، جایگاه پدرانه، منبع بایدها و نبایدها، و ممنوعیت ها و به طور چکیده قانون است، در جامعه نیز، تحت لوای فرهنگ و تمدن، قانون به عنوان پدر نمادین، منبعی برای بایدها و

وانهادگی مفهومی ست که به شکل فردی از ابتدای خلقت انسان همراه او بوده است و در جوامع بدوی در مفهوم فردیت و تمایل به احساسات یاس و ناامیدی معنا شده است. توجه بیشتر به این مفهوم با صنعتی شدن جوامع و رفتن هرچه بیشتر گروه های انسانی به سمت مدرنیته رخ می دهد تا جاییکه  در سال های اخیر این مفهوم با وجود آدمی و بشریت عجین شده  و بدین ترتیب به علوم انسانی و هنرهای گوناگون ورود پیدا کرده است.

از زمان شروع نوشتار، با تعاریفی از اینکه زنان کیستند مواجه بوده‌ایم. «زنان مرد نیستند.» «زن کمبود است.» «مادر/زن» «زنان ابژه‌های جنسی‌اند.» «زنان خالص‌اند.» و.... این تعاریف بسیار متنوع و گسترده‌اند اما تلاش‌های تئوریک برای جواب دادن به این سؤال کماکان ادامه دارد و این لیست هر روز طولانی‌تر می‌شود.
در این مقاله نگاهی اجمالی به نظریات کریستوا درباره‌ی مفهوم زن می‌اندازیم.

ژیژک در روشن سازی تز لکانی "زن وجود ندارد" از مضمون سینمایی"ناپدید شدنی که همگان آن را انکار می کنند" کمک می گیرد. خانمی که غیب می شود در نهایت همان زنی است که برقراری رابطه ی جنسی با او ممکن بود به همین دلیل است که  ناپدید شدن این زن وسیله ای است که از طریق آن رمانس سینمایی به این حقیقت وقوف می یابد که "زن وجود ندارد". در ادامه با مطرح کردن تصعید یا سقوط ابژه که بیانگر مسحورشدگی قهرمان داستان بر تصویری والا است که پس از غیب شدن ناگهانی زن و قرار گرفتن او در جایگاه ابژه والا صورت گرفته است. و در نهایت قدرت مسحر کننده تصویر والا، زن را با بعدی مرگبار مرتبط می کند.

تصویر : نقاشی « پریشانی ِزبان­ها » اثر « گوستاو دوره»

این جستار به تبیین مفاهیم سوژه گزاره و سوژه بیان و ارتباط آن­ها از خلال سه مثال که دربردارنده این مفهوم است می­ پردازد...